Δύο φίλοι και εγώ κατευθυνόμαστε σε έναν καταρράκτη για λίγη διασκέδαση

Τρεις νεαροί άντρες, όλοι με ένα υπονοούμενο αταξίας στα μάτια τους, ξεκινούν μια συναρπαστική περιπέτεια σ' έναν καταρράκτη που κόβει την ανάσα.Ο αέρας παχύς από προσμονή καθώς απελευθερώνουν τα ρούχα τους, αφήνοντας γυμνά μόνο τις ακατέργαστες επιθυμίες τους.Το νερό καταρρέει πάνω στα κορμιά τους, ανεβάζει τις αισθήσεις τους και ανάβει μια πρωτόγονη σύνδεση.Τα κορμιά των συνυφαίνονται σ' έναν χορό τόσο παλιό όσο και ο χρόνος, τα χείλη τους εξερευνούν το ένα στόμα του άλλου σ' ένα παθιασμένο φιλί.Το νερό χρησιμεύει σαν παιδική χαρά, τα κορμιά του γλιστρούντα ο ένας πάνω στον άλλο σε έναν αισθησιακό ρυθμό.Το αεράκι γεμίζει με τα βογκητά τους, που αντηχούν μέσα από τον απομονωμένο παράδεισο.Οι αναστολές που δημιουργήθηκαν στις ακτές αφήνονται στην παρόρμησή τους. Το δέρμα τους γλιστράει το ένα πάνω στο άλλο, οι κινήσεις τους γίνονται όλο και πιο έντονες με κάθε στιγμή που περνάει. Ο καταρράκτης γίνεται μια συμφωνία ηδονής, τα κορμιά τους εναρμονίζονται σε ένα χορό σκέτης έκστασης.Αυτή είναι μια ιστορία τριών ανδρών, χαμένων στη δίνη του πάθους, που βρίσκουν παρηγοριά και απελευθέρωση στην αγκαλιά των καταρρακτών δροσερή αφή.